Na twee maanden reizen, heb ik het eindpunt van de Oostkust bereikt, Cairns.
Het is hier bloedheet met een hoog luchtvochtigheidsgehalte. Het stikt hier van de hostels, hotels, restaurants, pubs en clubs. En het is duidelijk een favoriete vakantiebestemming voor jong en oud.
We genieten van het niksdoen, het weer, het winkelcentrum, de lagoon en gaan een dagje het Great Barrier Reef op.

We maken plannen voor de komende tijd en die zijn voor ons allemaal anders. We doen een avondje bios, een avondje stappen en sluiten onze laatste gezamenlijke avond af met een heerlijk diner en dansen in de pub.

Mijn blonde haar is inmiddels schrikbarend fel opgelicht, waardoor ik iedere keer moet uitleggen dat ik niet uit Zweden kom. M'n huid heeft een zomers bruine tint gekregen en het wordt steeds moeilijker al m'n spullen keer op keer in m'n backpack te krijgen.
Het is tijd voor een nieuw avontuur. Ik kan met recht zeggen dat ik de hele oostkust heb gezien en ik heb waanzinnige dingen gedaan. Maar het is tijd voor verandering. Het is tijd om proberen geld te verdienen, in plaats van het alleen maar uit te geven. Het is tijd voor het zoeken naar een baan. Het is tijd voor...

Perth!

'Jobhunting' noemen ze dat. Allemachtig!
Het inschrijven bij drie verschillende uitzendbureau's, het versturen van 23 sollicitaties, 12 mailtjes en het bezoeken van ontelbare restaurants, hotels, winkels, twee ziekenhuizen en de plaatselijke bloedbank, levert me acht verschillende aanbiedingen op. Uiteraard in functie als verpleegkundige.
30 dollar per uur, met een wekelijkse bonus van 100 dollar! Klinkt niet gek. Klein detail: ik moet tekenen voor drie maanden. En zoveel tijd heb ik niet.

Toegegeven ben ik natuurlijk weer lekker naief geweest. Eef doet dat wel even. Gaat naar Perth, solliciteert op dag 1, wordt dag 2 aangenomen en start met werken op dag 3. Zodoende zou ik ruim drie weken hebben om te werken en wat geld te verdienen.
Tsja, maar zo werkt dat niet. Althans, niet in de zorg. Daar hebben ze al drie weken nodig om me te registreren zodat ik uberhaupt betaald kan krijgen.
Goed, niet als verpleegkundige aan de slag in Perth dus.

Maar ik neem echt wel genoegen met 15 dollar per uur en geen bonus. Laat me hotelkamers schoonmaken, afwassen, straten vegen, groente snijden, eitjes bakken, mango's inpakken, aarbeien tellen. Iets!
Ik doe nog een rondje uitzendbureau's, die me vier dagen geleden al hadden beloofd dat ze me echt zouden bellen: 'I can garantee you a job soon!'
Niks...
Ook de mailtjes leveren niet veel op. 'We would love to have you (...) Minimum stay 3 months, is that a problem?'
Ja, dat is een probleem. M'n trein vertrek 28 november.

Dus, er zit niks anders op om me erbij neer te leggen. Het wordt nog even geen geld verdienen, maar nog even uitgeven.
Misschien heb ik in Sydney of Melbourne meer geluk.. in ieder geval meer tijd.